Een coachmodel, de schilden van de innerlijke familie.
Zelf heb ik best moeite met modellen. Dat komt omdat mijn innerlijke jongetje nogal creatief is en denkt dat een vast model leidt tot verlies van leven.
Maar hier is ‘t dus anders, het gaat om iets innerlijks, en daar leeft iets.
Innerlijk is ‘het woord’ van vorig jaar voor mij.
Innerlijk- innerlijker- innerlijkst.
De innerlijke familie heeft me de weg gewezen naar het leren lezen van mijn innerlijke routes, ritmes en routines.
Ik zie dan kort even zo’n anwb examenpark voor me maar zo bedoel ik het niet.
Innerlijk is innerlijk.
Net zoals in: eerlijk is eerlijk.
Het is dus niet leren puzzelen of proberen te fixen.
Het heeft de menselijke-maat-factor. Het past bij ons wezen, het innerlijke wezen wat wij nou eenmaal zijn.
Hoewel het een model is dat, net als alle modellen, zich leent voor herframen en processen hanteerbaar maken, is het levendiger, misschien ook lastiger daardoor, maar het verveelt echt nooit.
Een vriendin zei eens :‘Ik heb soms een beetje moeite met dat jongetje/meisje gedoe, ik begrijp wel dat t om verschillende gebieden in jezelf gaat, maar dat jongetje-meisje hoeft voor mij niet zo “.
Deze iemand heeft grote sensitieve vaardigheden en prikt door de uiterlijke modellering heen in het innerlijke, dat levende gebied, daar waar het echte leven zit.
Wat heb je eraan?
Die opmerking van mijn vriendin herkende ik als een van mezelf, die had ik ook.
Door de duidelijke hapklare bewegwijzering langs onze innerlijke routes te gaan ervaren, komt de kracht van het model aan de oppervlakte.
Ik ging begrijpen waarom je door bepaalde omwegen te nemen je succesvol kunt zijn, en met even kort door de bocht gaan nou net je doel mist.
We rijden soms jaren bekende routes en zitten erin vast, de routines. Belemmerende routines in ons gedrag zijn er omdat we ze nodig hebben om te groeien in ons innerlijk, dat geeft niks en het leven is zo….. maar je kunt met behulp van gespreks-en luistervaardigheden en oprechte interesse voor jouw innerlijke meisje, jongetje, man en vrouw wel gezelliger, harmonieuzer, avontuurlijker, doelmatiger en last but not least, zinvoller op weg zijn.
Want we zijn nou eenmaal ergens naar op weg.
Human doings?
Terwijl we volgens de engelse taal geen human doings zijn..(maar human beings..) loopt de verticale ‘ik ben’ ervaring nou eenmaal langs de horizontale ‘ik ben op weg’ ervaring. De kleine dagelijkse todo lijstjes, maar ook je grootste dromen zijn onderdelen van de route.
Wat je wil bereiken is ten diepste waarnaar je verlangt, en dat verlangen is diep verankerd in jouw innerlijk, het mooie mysterieuze ‘hoezo wil ik dat eigenlijk?’.
Het model staat voor de lagen in ons wezen.
Ik ervaar de keuze voor het beeld voor dit model van de “Innerlijke Familie” vanwege de gelaagdheid, heerlijk intiem.
Je draagt het overal met je mee en de voedingsbron is onuitputtelijk. Je gaat echt intens houden van je innerlijke gezin
Carolien Oostendorp januari 2022